Afscheid van Curacao

Vandaag vertrekken we  van Curacao. Het vliegtuig heeft vertraging, zagen we op internet. Helaas kunnen we deze dag niet meer echt uitbuiten, want het is zwaar bewolkt en er vallen flinke buien. Gelukkig konden we vanochtend nog even van het zwembad genieten.

Gisteren hebben we aan het eind van de middag een wandeling door Otrabanda gemaakt. Dit deel van Willemstad is nog origineel Curacao, met veel lokale inwoners, al verrijzen er steeds meer dure winkels en kantoren. Er zijn heel veel oude panden gerenoveerd, voorbeelden hiervan zijn Kura Hulanda en het Riffort. Maar er staan nog wel een paar opknappertjes, bv een oude kapsalon (verboden te urineren...):

Voor de deur staat nog wel een kar waar je je haar kunt laten knippen.

Ook de loterijen zijn hier heel populair.

Je kunt overal loten kopen, en dan maar hopen dat de hoofdprijs op jouw lot valt. We hebben hier niet aan meegedaan, indachtig de wijze uitspraak van pa van Egmond: je kunt je geld net zo goed in het water gooien, dan zie je er tenminste nog kringetjes van.....

Bij Iguana zaten we in de avondzon, met een rumpunch en een frozen cappuccino te wachten tot het grote zou cruiseschip vertrekken.

Maar het werd later en later, we bestelden wat te eten en het schip lag er nog steeds. Er was wel veel activiteit in het Schottegat; de pontjesbrug ging constant open en dicht om allerlei vaartuigen door te laten, we zaten eerste rang en verveelden ons geen moment.

Het cruiseschip bleef echter liggen waar het lag, en uiteindelijk zijn we maar naar huis gegaan, nog een potje canasta en naar bed.

We kijken terug op ruim 6 fantastische weken op de Antillen, eerst bij Frank en Judy, daarna bij Piet en Sylvia, tot slot bij Greet en Nico. Nu terug naar Nederland. Ondanks het koude winterweer daar kijken we er toch weer naar uit om onze familie en vrienden daar te zien.

Nog even genieten....

De tijd begint nu op te schieten, de terugreis komt al in zicht dus nog even genieten! Vrijdagavond kwamen er kennissen van Greet en Nico op de bbq .

we hebben ons best gedaan met kipsate, Indische spareribs, gado-gado. Bij ontvangst kregen ze ons favoriete drankje van dit moment: een planters punch.

Op zaterdag moest er even hard gewerkt worden: Nico had een paar kuub aarde besteld om de plantenbakken rond de terrassen op te vullen. Dit moest met emmers naar de plaats van bestemming worden gebracht. Greet had de regie over de beplanting.

Na afloop zaten de heren schoongeboend op het terras hun werk te bewonderen.

Zondag hebben we gegeten bij Jaanchie's. Dit restaurant op Westpunt moet je bezocht hebben als je op Curacao bent. Er is geen menukaart; Jaanchie komt zelf in zijn keurig wit gesteven bloesje vertellen wat je kunt bestellen (bv een "kippetje kluif"). Er was live muziek; de band kwam bij elke tafel een Caraibisch nummer ten beste geven.

Het interieur van het restaurant is een soort rariteitenkabinet.

Na de lunch zwemmen bij Playa Abou. Het strand was ivm de zondag erg druk, maar wel gezellig. Wij kwamen pas om een uur of 4 aan en al vrij snel vertrokken de meeste mensen. We hebben er de zonsondergang afgewacht. Nico zorgde voor een wijntje.

 De zonsondergang was prachtig; wel moesten we er iets voor over hebben want we werden gek gebeten door de zandvlooien.

Familiebezoek

Jawel, we hebben ook nog familie op Curacao! De eerste week waren we al bij broer/zwager Guus en schooonzus Els thuis uitgenodigd voor een barbecue in hun tuin, bij de palaverhut aan de rand van het zwembad.

Afgelopen donderdag waren we met hen, nicht Marieke en haar zoontje Maurits aan de Caracasbaai voor een bbq. Erg gezellig, we zijn weer helemaal bijgepraat. Maurits vermaakte zich prima op het strand; met zijn witte haartjes deed hij ons erg denken aan Jeroen en Mark toen ze als peutertjes op de stranden van Sint Maarten speelden.

Na zonsondergang namen we afscheid.

Van alles wat

Ineke is vertrokken; 's avonds geen bridge meer, maar canasta. Ook leuk, vooral als je de pot kunt pakken.

Leo en ik zijn weer naar Willemstad gelopen, kregen onderweg een paar keer een kleine bui op ons kop, maar gelukkig konden we schuilen. De zon brak weer door; we lunchten op de Handelskade. Heerlijk om daar in de wind te zitten kijken naar de boten, de pontjesburg, de toeristen van de  cruiseschepen.

Om de hoek in het Waaigat is de drijvende markt waar Venezolaanse kooplieden hun groenten en fruit aanbieden. Ze wonen op de kleine barkjes die langs de de Ruyterkade liggen. De koopwaar wordt met felgekleurde zeilen tegen de zon beschermd.

Via de Emmabrug (pontjesbrug) liepen we terug naar Kura Hulanda op Otrabanda. In het museum wordt o.a. een beeld gegeven van de slavenhandel en de Afrikaanse landen waar deze slaven vandaan kwamen. Leuk om hier replica's te zien van graanschuurtjes, die ik in het echt heb gezien bij Bandiagara in Mali. We hebben thuis zelfs zo'n deurtje ("samsonite formaat") van een graanschuur aan de muur hangen.

In de tuin bij het museum staat een groot beeld, dat aan de voorkant gezien een hoofd voorstelt

maar als je het aan de zijkant bekijkt zie je het continent Afrika:

Op het Brionplein puften we uit in de schaduw, met een "frozen pina colada" (het recept hebben we op internet opgezocht, kunnen we zelf ook maken..). Op het terras zat een leuk, typisch Curacaosch, oud mannetje lekker van zijn hapje te genieten. Hoedje op, stropdas om, keurig gepoetste schoenen, mooie gesp op zijn riem. Helemaal het heertje.

Langs de "koredor" terug naar het Royal Palm Resort. Op zee kwam de Zuiderdam van de Holland Amerika Lijn langsvaren.

Later op de avond kwam ook de "Adventure of the Seas" langs; even gegoogled om te zien of dit familie is van de "Oasis of the Seas", een waanzinnig groot schip. Het lijkt er wel op: aan boord van de "Adventure" is zelfs een ijsbaan waar shows gegeven worden, een theater van 4 dekken hoog. http://www.royalcaribbean.com/findacruise/ships/class/ship/home.do?shipCode=AD

De volgende dag gingen we met Greet en Nico naar de Kleine Knip baai. Onderweg bezochten we het Landhuis Knip. Mooi gebouw, dat een wat rommelig museum huisvest.

je hebt hier rondom nog uitzicht op het platteland, de "kunuku".
Bij het landhuis staat een monument dat de afschaffing van de slavernij herdenkt.

In de Kleine Knip baai hebben we lekker gezwommen. De snorkelaars onder ons waren erg te spreken over de natuur onder water. Ik vond het boven water erg mooi....

's Avonds genoten we op het terras van het appartement met een planters punch van een mooie zonsondergang. De Antiliaanse geveltjes op de voorgrond zijn van het Mariott Hotel, waar we wel eens gaan zwemmen.

Weer eens iets anders; een dagje strand!

Al een paar dagen waren we niet naar het strand geweest; het zwembad op het park is ook erg mooi.

Vlak bij ligt een leuk strand, grenzend aan het Mariott en het Hilton hotel. De stranden zijn, in tegenstelling tot Sint Maarten, niet overal vrij toegankelijk, zeker niet bij de hotels. Naast het Hilton is een restaurantje met eigen strand, waar je toegang moet betalen: Hook's Hut. Je kunt dan van de faciliteiten gebruik maken, zoals toilet, douche, rieten parasols, en je kunt een stoel huren.

Mooie vogels gezien :
de troupial

 de naaktoogduif

en leguanen

Tegen zonsondergang was er een trouwerij op een terras boven zee, met daarna een diner op het strand.