Margot en Leo's blog: De laatste dagen

Onze laatste week op Sint Maarten was het erg warm; volgens ingewijden extreem voor deze tijd van het jaar. Het zeewater warmt hierdoor te veel op, met een grotere kans op hurricanes later dit jaar.
Vrijdagavond hebben we Piet en Sylvia uitgenodigd voor de jazzavond bij Karakter, op het strand in Simpsonbay. Piet kwam dapper met zijn looprek het strand op (been is nog niet helemaal goed) en heeft genoten. Wat wil je: een heerlijk strand, prettige temperatuur zo aan het eind van de dag, mooie zonsondergang, lekker eten en fijne saxofoonmuziek. Een verzoeknummer van Piet werd prachtig vertolkt: "My One and Only Love".

Toen we terug kwamen in het appartement hoorden we in de verte de muziek die op de boardwalk van Philipsburg gespeeld werd tgv de Heineken regatta. Nog even hebben we overwogen om erheen te gaan, maar we waren na een middag en avond aan het strand toch te gaar om ons in weer een ander feest te storten. Tenslotte zijn we geen 18 meer! De muziek ging tot diep in de nacht door en vanuit ons bed hebben we nog lang mee kunnen genieten van de salsa- en calypsoklanken.

Zaterdagavond kwamen Frank en Judy bij ons voor een borrel en een hapje (saté van de bbq met een kleine rijsttafel). Ook Piet was erbij en later Sylvia, die eerst in Marigot naar een Heineken regattafeest was geweest. Voor Ton en Leo bracht ze een mooi T-shirt mee. Leuke avond, prima afsluiting van ons verblijf op Sint Maarten.

Zondag werden we wakker met regen en het was een stuk afgekoeld. Goed weer om te vertrekken. Leo en ik brachten om 11 uur Ton en Marja naar het vliegveld; daarna reden we terug om onze koffers op te halen, Sylvia zou ons brengen en de auto mee terug nemen. We kwamen helemaal vast te staan in het verkeer, geen beweging meer in te krijgen. Oorzaak onbekend, mogelijk was de brug bij het lagoon open ivm de regatta. Na een kwartier kregen we het toch wel een beetje benauwd want we wilden het vliegtuig niet missen. Via een heel grote omweg over de Franse kant van het eiland, door de lowlands, bereikten we toch nog redelijk op tijd de airport. Het feit dat we online hadden ingecheckt betekende niet dat we snel klaar waren: één balie open, waar we een uur in de rij hebben gestaan. Het vliegtuig was vertraagd en uiteindelijk vertrokken we 1,5 uur te laat.
Hieronder nog wat mooie foto's van een KLM toestel op het vliegveld van Sint Maarten (niet door mij gemaakt overigens). Het strand aan het eind van de start/landingsbaan trekt altijd veel publiek, de plaatjes maken wel duidelijk waarom.