Vrijdag 26 februari waren we een dagje op het kleine eiland Pinel, dat hoort bij het Franse deel van Sint Maarten. Het eiland is niet bewoond, maar heeft wel 3 restaurants met strandstoelenverhuur en een souvenirwinkeltje. Er varen elk half uur bootjes heen, die dagtoeristen meenemen. Op cruiseschepen kun je een excursie boeken; je wordt dan met een taxi naar de aanlegplaats van de boot gebracht en later op de dag weer opgehaald. De overtocht kost 7 dollar. We hebben snel uitgerekend dat dit een goeie business is, want op drukke dagen gaan er wel 300 mensen naar Pinel. De baas van de bootjes rekent zelf af, hele stapels dollars met een elastiekje erom verdwijnen in zijn broekzakken. Als ie een goede bui heeft voert hij ook nog een show op, roept dan om de haverklap " no money' no honey". Om zijn nek heeft hij een plastic fluitje waar hij druk op blaast, zonder dat duidelijk is wat hij met zijn fluitsignalen bedoelt.
Op Pinel hadden we afgesproken met een kennis van Ton die met zijn vrouw in Grand Case logeerde. Met z'n 6en hebben we gegeten bij restaurant Karibuni, dat aan zee ligt. In leefnetten zitten kreeften, die je zelf kunt uitzoeken. Ze worden dan gewogen, je betaalt per gewicht. De kenners onder ons beweerden nog nooit zo lekker kreeft gegeten te hebben.
Om 5 uur vertrekt de laatste boot, je moet zorgen dat je erbij bent want de boot wacht niet ) zegt de schipper). Toen alle passagiers aan boord waren was de boot veel te zwaar en een paar sterke mannen moesten 'm van het zand af duwen. Toen konden ze zelf niet meer met de boot mee.... Een van hun echtgenoten zwaaide naar haar man op de steiger, terwijl we wegvoeren, en riep: bye honey, see you next year, have fun! Gelukkig kon hij nog met een bootje van een van de restaurants terugvaren naar het vasteland.
van maandag tot woensdag logeren in "de Brigantijn". Leuk bungalowtje in de duinen, smaakvol ingericht en van alle gemakken voorzien.
