Wansmaak

Helaas regeert het grote geld op het Nederlandse deel van Sint Maarten. De omgeving van het eens zo idyllische Cupecoy is volledig verziekt door bebouwing die totaal niet bij het eiland en de Caribische sfeer past.
Vorig jaar waren we al bij de opening van Port Cupecoy. Op het eerste gezicht is daar niet zoveel mis mee: mooie gebouwen, prachtige jachthaven, goed onderhouden tuinen. Men probeert wanhopig het geheel een Frans mediterraan karakter te geven door de restaurantjes en winkeltjes Franse namen te geven. Helaas werkt dat niet (althans niet voor ons): het is allemaal nep. Naast Port Cupecoy is nu een gigantisch gebouw verrezen, The Blue Mall. Het is bijna klaar; er komen 65 (!) winkels in, allemaal dure zaken. Bovenin het gebouw zijn luxe appartementen te koop. De bewoners hiervan en van de omliggende resorts moeten de winkels in stand houden. Je vraagt je af of dat gaat lukken; in Marigot is ook een (veel kleinere) luxe " mall"  waar je nooit een kip ziet.

Gelukkig zijn er op het eiland ook nog authentieke Antilliaanse huisjes. Speciaal voor Yvonne & Laetitia een foto van hun favoriet:

Geld en goede smaak gaan helaas niet altijd samen. In de lowlands, staan kapitale villa's, helemaal ommuurd uit veiligheidsoverwegingen. Bij een van die huizen zagen we deze kitscherige toegangspoort.

Gelukkig zijn de mooie baaien in de lowlands nog wel toegankelijk voor het gewone publiek, zoals wij. Soms moet je langs een streng kijkende security man die de slagboom voor je opendoet als hij je vertrouwt. Zondag waren we op Baie Rouge; er is daar een simpele strandtent, gerund door lokale mensen. Leuke live muziek, een heerlijke planter's punch, wat wil je nog meer.

Met z'n drietjes...

Vrijdagmiddag is Ineke aangekomen. Op het strand van Simpsonbay, naast de landingsbaan van het vliegveld, wachtten we haar komst af, op een ligbed, onder de parasol en met een heerlijke smoothie ( " King of Vitamins"). Het vliegtuig zou om 5 uur aankomen maar was een half uur te vroeg. Wind mee zeker.
Het weerzien was uiteraard roerend....
We kwamen helaas in de file terecht, en rond 6 uur kwamen we aan op Little Bay Road 32, volgens Ineke's inwendige klokje was het toen al 11 uur 's avonds. Om haar meteen aan het andere ritme te laten wennen at ze gewoon met ons en Piet en Sylvia mee. Ze had voor Sylvia een grote doos Leonidas bonbons meegenomen, waar Piet natuurlijk niet van af kon blijven.

De volgende dag lag Ina al vroeg met ons op het strand: Petite Plage aan de Franse kant, waar je zo lekker kunt lunchen bij de Sunset bar.

Dit strandje ligt bij een hotelcomplex en er liggen een paar zeer luxe villa's. Hier tussenin loopt een smal onopvallend pad naar het strand. Dit is alleen bij ingewijden (vnl lokale Fransen) bekend, daardoor het strand is altijd lekker rustig.

Week 3 op SXM

Het is niet alleen maar luieren op het strand hier. Af en toe moet er ook gewerkt worden, al proberen we dat tot een minimum te beperken. Leo klust wat voor Piet, ik kook, haal een veger en een mop door het huis en draai een wasje. Het ophangen van de was is geen straf, heerlijk in de zon en de wind, met uitzicht op Great Bay en de cruiseschepen.

Gisteren lagen er vijf grote boten aan de pier.

 Ik weet niet precies hoeveel mensen daarop kunnen (duizenden) maar het was erg druk op het eiland. De toeristen kunnen een busrit over het eiland maken, we zagen gisteren ook een groep mensen fietsen. Daar was ik niet jaloers op: drukke wegen die niet op fietsers zijn ingesteld, veel heuvels en behoorlijk warm. Andere toeristen gaan winkelen in Philipsburg. Ik geloof dat er meer dan 50 juweliers in de Frontstreet zitten, die allemaal aan de kost moeten zien te komen.Ze moeten wel heel veel verkopen want de huren zijn gigantisch hoog, en de elektriciteitsrekeningen zullen er ook niet om liegen: de airco's draaien op volle toeren en de winkeldeuren staan wagenwijd open. Op het strand van Great Bay was het overvol.

Als we op ons terras zitten kunnen we de waterpret zien en vooral horen: de onvermijdelijke waterscooters maken veel herrie, en vlak voor onze neus maakt de " banaan" een scherpe bocht en de passagiers gillen van opwinding.

Gelukkig zijn er ook nog zeilboten, mooi gezicht en geen lawaai

We zijn al 2x bij Klaas en Hanny thuis gaan bridgen. Ze wonen mooi in Guana Bay aan de oostkant van het eiland, met uitzicht op St Barth's.

Vandaag komt Ineke aan op het eiland en dan kunnen we ook hier thuis bridgen. Piet kijkt er al naar uit.

Karakter enzo

Onze tweede week op Sint Maarten zit er weer bijna op. We hebben genoten van het mooie weer, de mooie baaien en leuke restaurantjes daar.
Gisteren heeft Leo nog een paar uur in de tuin van Frank gewerkt om de berg tuinafval in de shredder te verwerken tot mulch.
Na de lunch doken we het zwembad in. Helaas was de " infinity pool" van de bovenburen bezet, maar geen nood: Judy heeft ook de sleutel van de overburen en van hun zwembad mag ze ook gebruik maken. Geen verkeerd plekje!

's Avonds mety z'n 6en (incl. Jan en Corrie, gasten van de Boekhouts) naar Karakter in Simpsonbay.

 Het oude recept: zonsondergang met een cocktail, tapas en jazz.

 Dit keer speelde er een saxofonist die nog bij Frank in de klas heeft gezeten. Hij poseerde gewillig voor de camera.

Wat zien ik?

Een heremietkreeft. Leo houdt 'm vast terwijl ik een foto maak. Dat moet wel snel gebeuren want het beest probeert zijn scharen in Leo's hand vast te zetten.
Op de laatste dag bij Frank en Judy heb ik ook nog even een rondje door de tuin gemaakt met mijn camera om alle bloemen te fotograferen. Orchideen, woestijnrozen, hibuscussen, christusdoorns, bougainville en nog veel meer.
Hier zijn er een paar.

Op zondag zijn we verhuisd naar Piet en Sylvia op Little Bay Road. " Ons" appartementje was weer vrij. Een grote verandering is de schuifpui die geplaatst is  voor het overdekte terras , waardoor er een soort huiskamer is ontstaan. Bij regen en harde wind kunnen we daar nu lekker zitten. De muren konden wel een verfbeurt gebruiken; dus vandaag even naar de DHZ-winkel gegaan om spullen in te slaan en in een paar uur waren de muren weer mooi wit.

Werken & Genieten

Zoals bekend kan Leo niet lang stilzitten, vooral als er een tuin in de buurt is. Hij kan hier zijn hart ophalen op het grote terrein rondom het huis. Samen met Frank heeft hij een groot deel van het tuinafval met een versnipperaar tot " mulch" vermalen. Een smerig karwei want je komt helemaal onder het stof te zitten.

's Avonds een heerlijk gegeten, Frank maakte lekkere Italiaanse worstjes, een reuzensteak en corn on the cob klaar op zijn zelfgebouwde bbq.

Naast het huis van Frank en Judy staat een grote villa met zwembad, waarvan deeigenaren in de VS wonen. Het huis wordt verhuurd aan toeristen, maar op dit moment staat het leeg. We mogen gebruik maken van het zwembad, een zgn " infinity pool" (als je erin zwemt lijkt het alsof het zwembad overloopt in de zee). Een millionairsplekje!

In de verte zie je het vliegveld van SintMaarten liggen, vanuit het zwembad zie je de vliegtuigen landen en opstijgen.

De eerste dag op Sint Maarten

Alsof we niet weg geweest zijn, zo voelt het. Heerlijke temperatuur, windje.
Het appartement bij Frank en Judy is geweldig, een heel compleet ingericht huis is het, en de tuin eromheen is schitterend. Heerlijk terrasje erbij, incl. gezellig hondje (Moppie). Hier houden we het wel even uit!

Zonnige kerst op Madeira

Voor de derde keer in 5 jaar vierden we kerstmis op Madeira.

Omdat het een prachtig eiland is met een mild klimaat, maar vooral omdat Mark, Paula en last but not least Max daar waren.
Om de familie compleet te maken reisde Jeroen met ons mee.
Eerste kerstdag was er een lunch bij de familie van Paula in São Jorge.

Op 29 december waren Paula en Mark 2 jaar getrouwd en zij nodigden ons uit voor een lunch bij de Quinta do Furão, een van onze favoriete plekken op Madeira.



Oudjaarsavond vierden we in Funchal, waar altijd een groots vuurwerk wordt afgestoken waar veel toeristen op af komen.

Tussendoor maakten we een paar mooie wandelingen, o.a. langs de levada's.