donderdag 22 juli 2010

Vakantie Frankrijk juni/juli 2010

Op 22 juni vertrokken we met onze caravan naar de Drome, een van onze geliefde vakantieplekken. We bleven hier een paar dagen staan op camping La Gervanne aan de oever van de rivier, waar de Drome en de Gervanne samenkomen. Prachtig weer en we genoten als vanouds van lange avonden aan het water met een wijntje, bbq, een vuurtje en dit keer ook volle maan.


Op zaterdag reden we door naar Lalevade in de Ardeche, waar we met 14 mensen een prachtig huis gehuurd hadden: Le Mas de Fabrias.

Vriend Frans was de volgende dag jarig, dus er werd uitgebreid voor hem gezongen bij het ontbijt.
Het was er warm, 30 - 35 graden, dus we waren blij met het mooie zwembad. Vanuit het water en het terras hadden we een prachtig uitzicht op de omgeving.







Er werd veel gegeten, maar vooral gedronken deze vakantie. Met zoveel culinaire specialisten onder ons was het een koud kunstje om elke avond een zeer smakelijke maaltijd op tafel te zetten. Ook de mannen deden hun best, zowel met het koken als met het aanvullen van de drankvoorraad.

en elke avond heerlijk buiten eten.....














Tussen het eten door werd er ook nog naar de WK-voetbalwedstrijden gekeken; er waren een paar fanatieke supporters onder ons.

 
 
 
 
 
 
 
 
De week vloog voorbij; zaterdag gingen 10 van ons weer terug naar Nederland. Wij bleven met Greet en Nico nog in de Ardèche, op camping la Charderie in Pont de Labeaume, een paar km verderop. Rustige camping, mooie plek aan het water. Mooi weer, al was het ook hier weer iets te warm om veel te ondernemen. 's Morgens vroeg erop uit om te wandelen, of later op de dag een tocht in de airconditioned auto.



Maandag 12 juli waren we weer thuis; in Nederland waren de straten nog oranje gekleurd, de kranten stonden vol met nabeschouwingen over de finale waarin Spanje het oranjeteam had verslagen....

maandag 19 juli 2010

Vakantie Cornwall mei 2010

Met Greet en Nico van Hoek van Holland naar Harwich met de dagboot, de eerste nacht op een ongezellige camping bij Dovercourt en daarna een paar dagen op een camping bij Cambridge waar we Mark, Paula en Max bezoeken.







Dan twee dagen in Glastonbury, Somerset.  Mooie camping (adults only = in de praktijk bijna alleen grijze koppen; lekker rustig). In de stad hangt een hippie-achtige sfeer. We gaan naar Wells (mooie kathedraal en oude straatjes eromheen) en maken een rit door de Cheddar-gorge (inderdaad, van de kaas). Cheddar is een aardige plaatsje, maar wel héél er toeristisch, we stappen er dan ook niet uit..




Voort gaat de reis, naar camping Tregarton Park bij Gorran, in de buurt van Mevagissey in Cornwall.  Bram en Ted wachten daar op ons, met broer en schoonzus Philip en Suzanne. Op fietsafstand liggen de Lost Gardens of Heligan (http://www.heligan.com/). Thuis hadden we een boek gelezen over de geschiedenis van deze tuinen, het verval ervan na de 1e wereldoorlog en het werk dat vanaf de jaren 90 is verzet om alles weer in de oude staat te herstellen. Initiatiefnemer van dit project is Tim Smit (van Nederlandse afkomst). Na voltooiing van de Lost Gardens of Heligan is hij het Eden Project begonnen, dat ook vlakbij ligt (St Austell). Omdat we van anderen gehoord hadden deze tuinen nogal tegenvielen (te commericeel) zijn we er niet heengegaan. Wel bezochten we de Trewithen tuinen, en het vissersplaatsje Fowey. Opvallend is dat heel veel plaatsen, campings, tuinen en huizen beginnen met "tre". Men vertelt ons dat dit in Cornish stad of boerderij betekent.

In Gwithian aan de noordelijke kust van Cornwall vonden we een camping in de duinen, met uitzicht op de zee en een eilandje met vuurtoren. Elke avond happy hour gevolgd door bbq in een duinpan. Overdag wandelen langs het schitterende kustpad, zeehonden kijken, of een van de plaatsjes in de omgeving bezoek. St Ives was zeer de moeite waard; mooie haven en de plaats trekt veel kunstenaars.
Het "coast path" levert adembenemende uitzichten op. En de zee is onwaarschijnlijk blauw, van een kleur die je eerder in de tropen verwacht.






Het strand bij Gwithian is erg breed; de golven trekken veel surfers.









Elke avond genieten we van de mooiste zonsondergangen...








We laten Gwithian weer achter ons en rijden naar Padstow. Leuk plaatsje met een schilderachtig haventje. Het plaatsje profiteert van de aanwezigheid van een aantal zaken van Rick Stein, een TV kok en schrijver van kookboeken. (http://www.rickstein.com/). Er zitten nog meer goede restaurants (o.a. "Margot's " (what's in a name...)), waar je weken vooruit een plaats moet reserveren. Wij nemen genoegen met de Fish and Chips zaak van Rick, waarvoor mensen buiten in de rij staan (als je tenminste een zitplaats wilt).





Padstow ligt aan een getijderivier, de Camel. Langs de Camel ligt de Cameltrail (http://www.destination-cornwall.co.uk/camel-trail.html), een fietspad over een voormalige spoorlijn
van Padstow naar Bodmin. Het is prachtig weer als we deze route rijden; op de heenweg is het eb en ligt de rivier voor een deel droog. Leuke stopplaatsen onderweg (het plaatsje Wadebridge, een leuke theetuin, een oud stationnetje). Zeer de moeite waard.






















Aan de andere kant van de rivier de Camel ligt Rock, een plaatsje dat erg in trek is bij de rijken der aarden die zich hier een tweede huis kunnen veroorloven. Met een ferry steken we de Camel over en we maken een wandeling door de duinen. Prachtig!





















De laatste avond in Cornwall rijden we  naar een aantal mooie baaien, waaronder Watergate Bay waar Jamie Oliver een van zijn Fifteen restaurants heeft.
In deze restaurants krijgen kansarme jongeren de kans een carrière in de horeca te maken. Even laten Leo en Bram ons geloven dat we een plek in het restaurant hebben, zonder gereserveerd te hebben, maar helaas... grapje.




We eten in een meer traditioneel Engels restaurant, waar de plaatselijke vicar lootjes verkoopt voor een tombola voor het Goede Doel. Ook leuk.... (maar geen prijs).






Vanuit Cornwall gaan we nog een paar dagen naar Girton waar we bij Mark en Paula logeren en kleinzoon Max beter leren kennen.  Zondag gaan we nog naar de botanische tuin in Cambridge, al vaker geweest maar altijd weer verrassend mooi.